Dotyk, ta podstawowa potrzeba każdego człowiek, jest niezbędny dla zdrowia emocjonalnego oraz biologicznego. Człowiek jest stworzony, by być dotykanym. A co się dzieje, gdy ta potrzeba nie jest zaspokojona?
Nasze ciało potrzebuje dotyku drugiej osoby. Wyrażamy nim nasze relacje z innymi ludźmi oraz obrazujemy samego siebie.
Dotyk drugiej osoby – co się dzieje, gdy go nam brakuje?
Brak bliskiego kontaktu fizycznego, takiego jak np. podawanie sobie ręki i obejmowanie się przy powitaniu to duża ingerencja w nasze emocjonalne potrzeby. Od długiego czasu takie zachowanie wymusza na nas ostrożność i nakaz dystansu społecznego. Wcześniej mogliśmy nawet nie zauważać, jak wiele w ciągu dnia było momentów, kiedy byliśmy bardzo blisko drugiej osoby, dotykaliśmy się wzajemnie.
Dotyk drugiej osoby ma ogromne znaczenie nie tylko dla naszego mózgu, ale także dla naszego ciała
Dotyk to fundamentalna, biologiczna potrzeba człowieka. Czułe receptory znajdują się na całym naszym ciele i są szczególnie wrażliwe na dotyk i głaskanie po skórze. Jesteśmy zaprogramowani tak, że jesteśmy wrażliwi na delikatną pieszczotę drugiej osoby. Dla naszego ciała i mózgu to także sygnał: „To miłe. Czuję się bezpiecznie. Jestem zaakceptowany”. Dotyk określa, kim jesteśmy w sferze społecznej. Brak dotyku z przyjaciółmi, obejmowania przez bliską osobę, przytulania się zaburza nasze emocje. Szkody płynące z braku dotyku są nie tylko emocjonalne, ale także fizyczne.Wzrasta wówczas nasza wrażliwość na ból, jesteśmy bardziej zestresowani, pogarsza się nasze samopoczucie.
Kilka sposobów, dzięki którym możemy złagodzić trudny czas bez bliskości
Weź ciepłą kąpiel lub ciepły prysznic
Mimo że kąpiel nie wywołuje takiej samej reakcji fizjologicznej organizmu jak dotyk drugiej osoby, to powolny ruch wody po skórze wywoła w nas miły nastrój, rozluźni napięte mięśnie i mocno nas odpręży.
Przytul zwierzę
Szereg eksperymentów wykazało, że przebywanie blisko futrzanego pupila obniża stres, zmniejsza tętno i obniża ciśnienie krwi. Poza tym obecność zwierzęcia zaspokaja naszą potrzebę bycia użytecznym. Zwierzę całkowicie polega na swoim opiekunie i ufa mu. Zanotowano wzrost liczby adopcji zwierząt w czasie, gdy brak jest normalnych interakcji społecznych pomiędzy ludźmi.
Patrz wyraźnie w oczy osobom, które spotykasz w sklepie lub na spacerze
Jeśli spotykasz kogoś osobiście, ale nie możesz podejść i się przywitać lub przytulić, utrzymuj z nim ścisły kontakt wzrokowy. To komunikuje „widzę Cię, dostrzegam Twoją obecność”. Przy okazji nie rezygnuj z głębszej rozmowy. Pomimo że jesteście na odległość, pokaż, że uważnie słuchasz. Takie zachowanie jest szczególnie ważne dla osób mieszkających zupełnie samotnie, całkowicie odizolowanych. I chociaż to nie zastąpi dotyku drugiej osoby, to doskonale stymuluje społeczne poczucie przynależności.
Dzwoń często do przyjaciół mieszkających samotnie
Znudzenie i frustracja z powodu przedłużającej się izolacji jest naszym wspólnym doświadczeniem. Jednak izolacja i brak fizycznej bliskości rodziny i przyjaciół jest wyjątkowo trudna dla osób samotnych. Pamiętaj, by dzwoniąc do kogoś autentycznie zainteresować się jego sytuacją i samopoczuciem. Jeśli obydwoje macie dość rozmów z domu, w trakcie rozmowy telefonicznej spróbujcie się gdzieś „razem przejść” i dzielcie się na bieżąco przez telefon wrażeniami ze spaceru, ciekawymi obserwacjami i spostrzeżeniami. Gdy ktoś mówi o swoim trudnym położeniu oraz głębokim przygnębieniu, wysłuchaj uważnie i nie mów od razu: „wiem, co czujesz”, jeśli nie jesteś i nie byłeś w podobnej sytuacji. Spraw, by rozmówca po rozłączeniu się zyskał przekonanie, że jest ważny dla Ciebie i ma swoje miejsce w społecznym świecie innych ludzi.
Czy dotyk drugiego człowieka będzie dla nas równie ważny w przyszłości?
Trudno teraz powiedzieć, jak długotrwała izolacja zmieni nasze nastawienie do dotyku. Czy wrócimy do podawania sobie ręki i przytulania się z przyjaciółmi na powitanie?
Przydatny był post? Podziel się!
